Speeltuin
Speeltuin 
Als kind was de wereld voor mij een grote speeltuin! Ik speelde en leerde van ’s ochtends vroeg tot bedtijd. Het leren ging me makkelijk af, ik kon heel goed turnen, korfballen en zwemmen. Ook was ik heel muzikaal en speelde piano en blokfluit. Tjonge wat een talent kan er in 1 persoon aanwezig zijn! Ik blaakte van het zelfvertrouwen en heb geleerd om door te zetten als ik iets (nog) niet kon.
Moeten
Op de middelbare school werd ik de volwassen wereld in gesmeten: niet meer lekker buiten spelen in de pauzes, huiswerk maken, boeken lezen die ik anders nooit zou kiezen. Ik moest veel te snel groot worden. Dat viel me zwaar! Steeds minder had ik tijd voor mijn talenten. Want ik moest zoveel….. Moeten, moeten, moeten…… Vroeger ging het makkelijker omdat het vanuit willen, willen, willen ging.
Na 4 jaar middelbare school was ik volledig geblokkeerd. Omdat ik nooit echt had geleerd om te leren, was ik de weg helemaal kwijt. Tijd voor mijn talenten had ik nauwelijks. Sporten ging moeilijk door allerlei lichamelijke klachten. Mijn muziekinstrumenten had ik in de 2e klas al aan de wilgen gehangen. Toen we met de hele klas op stijldansen gingen, leefde ik weer op. Ook dat kon ik goed en met mijn partner danste ik wedstrijden. Het enige lichtpuntje van mijn middelbare schooltijd…
Hart
Uiteindelijk toen ik op de Pedagogische Academie zat, begon de energie weer te stromen. Ik deed waar ik goed in ben, waar mijn hart ligt: onderwijs. Naast het wedstrijddansen ben ik weer muziek gaan maken en ik vloog door de opleiding heen.
Inmiddels heb ik er 20 jaar in het onderwijs op zitten. Ik heb me uitgeleefd met het lesgeven in de gewone vakken zoals rekenen, lezen, geschiedenis. Maar ook met muziek, handvaardigheid, kampen van groep 8 en musicals. Heerlijk! Ik bevond me weer in de speeltuin van mijn jeugd.
Na in totaal 12 jaar als Intern Begeleider werken en niet meer voor de klas te hebben gestaan, kreeg ik mijn middelbare school gevoel weer terug. Mijn talenten kregen de ruimte niet en ik blokkeerde weer…
Wat wil ik?
Wat wil ik? Was de grote vraag. Het antwoord zocht ik in een nieuwe speeltuin: Op de Rit: Mijn eigen praktijk voor onderwijsondersteuning. Al mijn ervaringen van de middelbare school, mijn werk als leerkracht en als IB-er, kan ik nu kwijt in het helpen van de kinderen en hun ouders.
Op de Rit 
Ik doe niets liever dan kinderen helpen zichzelf niet te verliezen in die grote wereld en ze handreikingen te geven om weer Op de Rit te komen, waarna ze hun hart kunnen volgen en weer in hun speeltuin kunnen gaan spelen.